Olduğumuz Gibi’nin kaleminden annelere yazılan mektupların ilki buydu… Yorulabilirsin, tükenebilirsin, en dipte hissedebilirsin. Hepsini yaşamaya hakkın var. Yargılama kendini. Kimsenin de seni yargılamasına izin verme. Bu sizin yolculuğunuz. Bu sizin gerçeğiniz. Birlikte …
Yeni annelere verilen “iyi niyetli” tavsiyeleri duyduğumda bebeğin anneden daha güçlü olduğunu ve asıl kırılgan olanın anne olduğunu düşünmeye başlıyorum. “Mutlaka kendine de zaman ayır, her fırsatta uyumaya ve dinlenmeye çalış” ile başlayan öneriler… Bu önerilerde doğruluk payı yok demiyorum ancak ilk aylarda bebeğin annesine sadece beslenme için değil duygusal olarak da ihtiyacı olduğunu birilerinin hatırlatması gerektiğini düşünüyorum. Bebeğimizin bizi …
Mükemmel, kusursuz ve eksiksiz olma çabası… Hata yapmaktan ve eleştirilmekten ölesiye kaçınmak…Mükemmel olmadığımızı ya da hata yaptığımızı düşündüğümüzde içimizdeki yargıç bize ne fısıldıyor? Hangi cümlelerini duyuyoruz onun? Anne olduktan sonra edindiğimiz bu yeni kimlikte kendimizi var edebilmemiz ve bu kimliği sahiplenebilmemiz zaman alıyor. Bir arkadaşım çok güzel bir şey söylemişti: “Yeni bir ülkeye taşındığında oraya yerleşmenin vakit alması gibi anneliğe …
Anne olduktan sonraki ilk aylarda yaptıklarımla ve düşündüklerimle genel kabul gören yaklaşımlara ters düştüğümde bu cümleyi tekrarladığımı anımsıyorum: Bebeğimin Bana İhtiyacı Var… Mesleğim gereği ne kadar çok bilgiye sahip olsam da her anne-çocuk ilişkisinin kendine özel ve teorik bilgilerden çok daha öte olduğunu biliyorum. Bebeğimin gözünden dünyaya bakabilmek, kendi ihtiyacım ile bebeğimin ihtiyacı arasında bir ayrım yapabilmek ve her günün …
Doğumun sembolik anlamını düşünürken bebeğimizle birlikte kendi içimizde neleri doğurduk, nelere hayat verdik diye düşünmeden edemiyorum. Bedenimiz genişlerken sanki zihnimiz de ruhumuz da hiç fark etmediğimiz olasılıklara açılıyor. Duygularımız, hislerimiz hiç olmadığı kadar gerçek oluyor. Kokular, görüntüler, sesler, dokunuşlar daha önce hissetmediğimiz yoğunlukta yaşanıyor. Tüm bu değişimlere paralel olarak iç dünyamızın bilmediğimiz kapılarının tek tek aralanmasına şaşırmamak gerek: çocukluk anılarımız; …
Ne kadar hazırlansak da tam olarak hazır hissedemeyeceğimiz bir yolculuk annelik…Belki hiç kimsenin bizi yaşayacağımız bitkinliğe, uykusuzluğa, bedensel ve duygusal zorlanmalara konuşarak hazırlaması mümkün olmadığından. Anlatarak değil içinden geçilerek idrak edilebilecek bir süreç… Hamilelik döneminde ister istemez doğuma odaklanıyoruz. Doğum çantası hazırlamaya ayırdığımız vakti ruhsal hazırlığımıza da ayırabilsek ne hoş olur diye düşünürüm hep. Her ikisini de yapabilenlerimiz varsa ne …